• امروزه توسعه سلامت ، در جهان امری بسیار حائز اهمیت تلقی می شود، این در حالی است که اکثریت عوامل تعیین کننده سلامت، خارج از حیطه نظام های سلامت واقع هستند. لذا تأمین سلامت جامعه و محیط زیست از اهداف مورد اهتمام و اعلام شده دولت تدبیر و امید است، بدون مشارکت در مسئولیت پذیری اجتماعی، پیشگیری از تهدید های سلامتی و نیز ارتقای سلامت -در همه ابعاد جسمی، روانی، اجتماعی، معنوی، زیست محیطی -ممکن نیست. • مسئولیت های اجتماعی یک ضرورت برای سازمان ها و نهادهای دولتی ، اقتصادی و صنعتی به شمار می رود و در همه کشورهای پیشرفته و در حال توسعه جز وظایف ذاتی سازمانهاست. • مسئولیت پذیری اجتماعی می تواند، تعهد، پاسخگویی و اقداماتی که این نهاد در برابر سلامت و ارتقا سلامت ذینفعان درون و برون سازمانی خود انجام دهد و بطور مستمر سنجیده شود. در نهایت سطح دانشی و علمی این مجموعه با انجام تحقیقات و پژوهش های لازم در این امور می تواند اثر بسزایی در هدفمندی وعملکرد بهینه این سازمان داشته باشد. • طبق مطالعات انجام شده دانشگاه علوم پزشکی ایران در حوزه سلامت، سازمانهای صنعتی و اقتصادی، نقش اساسی در هر دوجنبه تهدید سلامت و یا ارتقای سلامت جامعه و محیط زندگی دارند بطوری که میزان مداخله آنها را 75 درصد بیان می کنند. • پرداختن به مسئولیت پذیری اجتماعی ، پاسخگویی و اقدام در این امور باعث کاهش هزینه های بهداشتی و روانی وزارت نفت خواهد شد و تقویت جایگاه اجتماعی و شهرت سازمان ها، باعث افزایش بهره وری و ماندگاری نیروی کار می شود و این مهم تنها با قانونمند نمودن جایگاه این مسئولیت و معین کردن اعتبارات مختص به آن، محقق خواهد شد . • تبلیغ و نشان دادن فعالیتهای اجتماعی وزارت نفت موجب افزایش اعتبار و ارزش اجتماعی این سازمان و همچنین فرصت مناسبی برای ترغیب و تشویق سرمایه گذاران فراهم می کند و این موضوع به ارتقای سلامت کشور و سازمان و نیز به سودآوری سازمان کمک می کند. • نهادینه کردن مسئولیت های اجتماعی موجب تبلور امید در بین کارکنان و اجتماع می شود وقتی جامعه ما مطلوبتر و بهتر شود رسیدن به اهداف سازمانی راحتتر مرتفع خواهد شد. لذا با توجه به اینکه کشور ما در حال توسعه است باید بستر لازم، برای ارتقا سلامت جامعه فراهم شود، و این مهم در مدیریت عمرانی مناطق نفتخیز تحقق یافته است. اقداماتی که این مدیریت در راستای ارتقای اجتماعی جامعه انجام داده قابل توجه و ارزنده بوده و تا فقر در جامعه ریشه کن نشود نمی توان به فرهنگ پرداخت. شکم گرسنه و پای برهنه نمی تواند به فرهنگ و ارتقای سلامت فکر کند و باید در ابتدا به نیازهای ابتدایی و اولیه جامعه اندیشید و اقدام کرد و سپس به ارتقای سلامت و فرهنگ پرداخت و اثرات آن را ارزیابی کرد. • قانونمند کردن مسئولیتهای اجتماعی همچنین می تواند کمک کند تا کیفیت زندگی افراد در سازمان و جامعه بیشتر توجه شود و بنا به مسئولیت و جهت دهی اقداماتی که در حال انجام آن هستیم نقش مؤثرتری در تغییر سبک زندگی کارکنان و خانواده کارکنان و مردم مناطق نفتی و جامعه داشته باشیم.